Het moet welhaast een grapje zijn van de heren van Cherryfalls. Je plaat uitbrengen op de eerst dag van de lente van 2005 en deze dan Winter / Winter noemen. Alsof er iemand is die bij het korter worden van de mouwen en de rokjes nog weer terugverlangt naar dat nare jaargetijde. Ik niet in ieder geval. En daar sta ik vast niet alleen in. Er is overigens weinig winters aan de muziek van Cherryfalls. Het is eerder het geluid van een nieuwe lente. Elke lente gebeurt er hetzelfde, dus verwacht vooral ook niet al te veel verrassend van Cherryfalls. Deze Engelsen tappen namelijk uit een vertrouwd vaatje zo blijkt het geval op Winter / Winter. Na zijn verhuizing van Schotland naar Londen ruilde zanger Joe McAdam zijn liefde voor Cream en de blues min of meer in voor één voor Radiohead en Neil Young. En alles wat de Brits eilanden de afgelopen paar jaar voortgebracht heeft en ook hier mateloos populair is. Dus inderdaad ontkom je niet aan denken aan Coldplay, maar ook Snow Patrol, Travis, Athlete en ook een beetje Idlewild. Dat is wat mij betreft ook een beetje het manco aan Winter / Winter, het doet je denken aan alles en nog wat, maar naast de sterke (Britse) singles – “My Drug”, “Standing Watching” en “In Your Arms” – en een hand vol prima nummers staan er ook net iets teveel ‘vullertjes’ op Winter / Winter. Zo erg is dat verder niet, want ik vind ook lang niet alle lentebloemen even mooi en kan toch genieten van het geheel. Dat is hier niet anders.
mij=Island
Toen ik deze cd opzette was ik even teleurgesteld, de eerste nummers klinken in mijn oren nogal kinderachtig, maar qua muziek groeit het album naar het einde toe. Ogen gesloten in de voorjaarszon, Cherryfalls op mijn oren!